در این مقاله قصد داریم تا یکی دیگر از مهمترین نکات دستور زبان انگلیسی یعنی اجزای سخن یا همان Parts of speech را مورد بررسی قرار دهیم. به علت مفصل بودن این مبحث، در این بخش تنها به توضیح جامع یکی از اجزای سخن یعنی <فعل> میپردازیم.
برای مشاهده سایر بخشهای گرامر سایت، اینجا کلیک کنید.
از سیر تا پیاز فعل در زبان انگلیسی (سری 1)
سلام و درود به زباندوستان عزیز سایت هگزپاد،
واژگان یک زبان نقشهای دستوری متفاوتی دارند که در انگلیسی به آن parts of speech (اجزای سخن) میگویند. در زبان انگلیسی، هشت دستهبندی کلی برای نقشهای دستوری وجود دارد که به ترتیب زیر است:
۲- افعال (Verbs) (سری اول) (سری دوم) (سری سوم) (سری چهارم)
۳- صفتها (Adjectives) (سری اول) (سری دوم)
۸- حروف ندا، اصوات (Interjections)
در این مقاله فعل (verb) را توصیف کرده و ویژگی و انواع آن را به صورت جامع مورد بررسی قرار میدهیم و در مقالات دیگر که در فهرست بالا نیز لینک شدهاند موارد دیگر اجزای سخن را مورد بررسی قرار خواهیم داد. با ما همراه باشید …
به دلیل طولانی و جامع بودن مبحث فعلها این بخش به 3 سری تقسیم شده است. سری اول شامل حالتهای مختلف فعل و ساختار آنها، سری دوم شامل افعال مفعولی و افعال تهی، و سری سوم شامل افعال معلوم و مجهول و زمانهای فعل میباشد.
در زیر به سری اول مجموعه از سیر تا پیاز فعل میپردازیم.
با ما همراه باشید.
فعل (verb)
فعل کلمهای است که یکی از سه حالت زیر را نشان میدهد:
- فعالیت فیزیکی –> مانند: to swim (شنا کردن)، to write (نوشتن)
- فعالیت ذهنی –> مانند: to think (حدس زدن)، to guess (فکر کردن)
- حالت و چگونگی وقوع یک عمل –> مانند: to exist (ظاهر شدن)، to appear (وجود داشتن)
هیچ جملهای بدون فعل کامل نیست، اما یک فعل به تنهایی هم میتواند یک جمله محسوب شود. مانند جملات امری یا همان Imperatives.
برای مثال:
نگاه کن، ببین <—– !Look
بایست، بس کن <—– !Stop
انواع فعل (Types of Verbs)
افعال در زبان انگلیسی به دو دستهی مختلف زیر تقسیم میشوند:
- افعال اصلی (Main Verbs)
- افعال کمکی (Auxiliary Verbs)
در ادامه به توضیح این دو دسته میپردازیم:
1. افعال اصلی (Main Verbs)
به افعال مهم یک جمله که معمولاً نشاندهندهی یک فعالیت یا حالت نهاد جمله هستند، افعال اصلی (main verbs) میگویند. افعال اصلی میتوانند به تنهایی و یا همراه با یک فعل کمکی (auxiliary verb) در جمله بیایند. مانند: go, play, sleep, draw
مثال:
* I sleep around 11 p.m.
من حدود 11 شب میخوابم.
* She is pretty.
او زیباست.
نکته: برخی از افعال اصلی نظیر افعال to be که حالت نهاد جمله را نشان میدهند، افعال ربطی (linking verbs) نامیده میشوند. معمولاً پس از افعال ربطی، یک اسم (noun)، ضمیر (pronoun)، و یا صفت (adjective) میآید.
مثال:
* The cookies taste delicious.
کلوچهها خوشمزه هستند.
* David is my roommate.
دیوید هماتاقی من است.
2. افعال کمکی (Auxiliary Verbs)
افعال کمکی (auxiliary verbs) که به آنها helping verbs هم میگویند، معمولاً قبل از فعل اصلی (main verb) جمله قرار میگیرند و به منظور سوالی کردن، منفی کردن، ساخت زمانهای خاص و حالت مجهول استفاده میشوند. افعالی نظیر: do, be, have, will, should, shall, may, might, ought , must نمونههایی از افعال کمکی هستند.
نکته: افعال کمکی گاهی به عنوان فعل اصلی جمله نیز میآیند.
مثال:
* She has a car.
او یک ماشین دارد.
* He did it well.
او کارش را خوب انجام داد.
* Marianna is very smart.
ماریانا خیلی باهوش است.
در جملات بالا، افعال به فعل دیگری کمک نمیکنند بلکه فقط معنی جمله را کامل میکنند.
افعال کمکی به دو دستهی اصلی (primary) و وجهی (modals) تقسیم میشوند. ابتدا به توضیح دستهی اصلی یا همان primary میپردازیم:
1. افعال کمکی اصلی (Primary)
این افعال برای ساختن زمانهای خاص، حالت مجهول، منفی و سوالی کردن جملات استفاده میشوند. این افعال براساس زمان، تعداد و شخصِ نهاد جمله تغییر میکند. افعال کمکی اصلی عبارتند از: be, have, do و اشکال دیگر این افعال.
اشکال دیگر فعل been, being, were, was, are, am, is <— be
اشکال دیگر فعل having, had, has <— have
اشکال دیگر فعل done, did, does <— do
مثال:
* They were eating dinner.
آنها درحال شام خوردن بودند.
* Do you know Johnny Depp?
آیا جانی دپ را میشناسی؟
* They have to complete this report.
آنها باید این گزارش را تمام کنند.
در مثالهای بالا، افعال کمکی با رنگ قرمز و افعال اصلی با رنگ آبی مشخص شدهاند.
2. افعال کمکی وجهی (Modals or Modal Auxiliaries)
این افعال قبل از فعل اصلی جمله میآیند و برای بیان معانی مختلف نظیر: اجازه، احتمال، توانایی، الزام، قطعیت، الزام خفیف، و غیره استفاده میشوند. افعال کمکی وجهی عبارتند از: will, would, shall, should, may, might, can, could, must, ought, need
نکته 1: توجه داشته باشید افعال کمکی وجهی براساس تعداد و شخص نهاد تغییر نمیکند.
نکته 2: دقت داشته باشید که افعال کمکی should و would شکل گذشته افعال shall و should هستند.
مثال:
* We will come for the concert. (قطعیت)
برای کنسرت خواهیم آمد.
* We might come for the concert. (احتمال)
شاید برای کنسرت بیاییم.
* You should see a doctor when you feel sick. (الزام خفیف)
بهتر است زمانیکه احساس بیماری دارید به دکتر مراجعه کنید.
* We must listen to our teacher. (الزام)
باید به حرف معلممان گوش دهیم.
* We ought to love our brothers and sisters. (الزام اخلاقی)
باید خواهران و برادرانمان را دوست داشته باشیم.
* May I ask a question. (اجازهی رسمی)
میتوانم یک سوال بپرسم؟
* Can I go? (اجازهی نیمهرسمی)
میتوانم بروم؟
* You could ask your teacher. (اجازهی نیمهی رسمی در زمان گذشته)
میتوانی از معلمت بپرسی.
* You could attend the party if you finish your work on time. (حالت شرطی)
اگر کارت را به موقع تمام کنی، میتوانی به مهمانی بروی.
* Could you get me some water? (درخواست)
می توانی برای من مقداری آب بیاوری؟
* I can dance. (توانایی)
من میتوانم برقصم.
در مثالهای بالا، افعال کمکی با رنگ قرمز و افعال اصلی با رنگ آبی مشخص شدهاند.
حالتهای مختلف فعل (The Different Forms of Verbs)
افعال در زبان انگلیسی پنج حالت متفاوت به خود میگیرند:
- حالت ساده یا مصدری فعل (The basic form )
- حالت مصدر با Gerund) ing)
- حالت مصدر با Infinitive) to)
- حالت گذشته افعال (Past Tense)
- حالت سوم افعال (Past Participle )
در ادامه به بررسی و توضیح جامعی از هریک از این حالتها میپردازیم.
1. حالت ساده یا مصدری فعل (The Basic Form)
حالت ساده یا مصدر فعل همان ریشهی فعل و بدون هیچ نشانهی خاصی است.
مانند:
play (بازی کردن)
think (فکر کردن)
travel (سفر کردن)
2. حالت مصدر با Gerund) ing)
با اضافه کردن ing به ریشهی فعل، اسم مصدر ساخته میشود. گرچه از لحاظ ظاهری، فعل به نظر میرسند اما در جملات همواره نقش اسم دارند.
مانند:
Traveling (سفر، مسافرت کردن)
Playing (بازی، بازی کردن)
Thinking (تفکر، فکر کردن)
جایگاههای متفاوت Gerund در جمله
همانطور که میدانید یک اسم میتواند در جایگاههای متفاوتی نظیر فاعلی، متممی و مفعولی قرار بگیرد و gerund هم از این قضیه مستثنی نیست. در ادامه برای هر یک از این جایگاهها سه مثال خواهیم آورد:
Gerund در جایگاه فاعل (Subject)
* Playing video games is my favorite hobby.
بازی کامپیوتری سرگرمی مورد علاقهی من است.
* Traveling to New York is my dream.
سفر به نیویورک آرزوی من است.
* Thinking about my grandson makes me smile.
فکر کردن به نوهام لبخند به لبم میآورد.
Gerund در جایگاه متمم (Complement)
* I always dreamt of playing the leading role in a movie.
همیشه آرزوی بازی کردن نقش اصلی یک فیلم را داشتم.
* He is afraid of traveling by plane.
او از سفر کردن با هواپیما میترسد.
* Jack and Jill are so tired of thinking about their financial problems.
جک و جیل از فکرکردن در مورد مشکلات مالیشان خسته شدند.
Gerund در جایگاه مفعول (Object)
* George likes playing with his friends.
جرج بازی کردن با دوستانش را دوست دارد.
* I enjoy traveling.
از مسافرت لذت میبرم.
* I’m interested in thinking about the future.
من به تفکر در مورد آینده علاقه دارم.
نکته: حالت منفی gerund با اضافه کردن not به قبل آن به دست میآید. مثال:
Not eating too much fast food is good for your health.
نخوردن بیش از حد فست فود برای سلامتی مفید است.
3. حالت مصدر با Infinitive) to)
حالت مصدر با to یا infinitive که با اضافه کردن to قبل از ریشهی فعل ساخته میشود، افعالی بدون زمان و بدون شخص هستند. این افعال در جملات نقش اسمی دارند.
مانند :
to play (بازی، بازی کردن)
to think (تفکر، فکر کردن)
to travel (سفر، مسافرت کردن)
جایگاههای متفاوت Infinitive در جمله
همانطور که میدانید یک اسم میتواند در جایگاههای متفاوتی نظیر فاعلی، متممی و مفعولی قرار بگیرد و infinitive هم از این قضیه مستثنی نیست. در ادامه برای هر یک از این جایگاهها سه مثال خواهیم آورد:
Infinitive در جایگاه فاعل (Subject)
* To play the leading role in a movie is her dream.
بازی در نقش اول یک فیلم آرزوی اوست.
* To travel around the world requires a lot of money.
سفر به دور دنیا به پول زیادی نیاز دارد.
* To think a bout the past days is useless.
فکر کردن به روزهای گذشته بیفایده است.
Infinitive در جایگاه متمم (Complement)
* The worst thing is to play with someone’s heart.
بدترین چیز بازی با قلب دیگری است.
* I am prepared to travel to Morroco.
برای سفر به مراکش آماده شدهام.
* The most important thing is to think positively.
مهمترین چیز تفکر مثبت است.
Infinitive در جایگاه مفعول (Object)
* Kevin hopes to play tennis professionally.
کِوین به بازی کردن به صورت حرفهای امیدوار است.
* I like to travel around the world.
سفر به دور دنیا را دوست دارم.
* She hates to think about her job.
او از فکر کردن در مورد شغلش بیزار است.
نکته: حالت منفی infinitive با اضافه کردن not به قبل آن به دست میآید. مثال:
I decided not to travel alone.
تصمیم گرفتم که تنهایی سفر نکنم.
4. حالت گذشته افعال (Past Tense)
برای نشان دادن اتفاقاتی که در گذشته روی دادهاند از حالت گذشته افعال استفاده میکنیم. همانطور که میدانید افعال به دو دستهی بیقاعده (irregular) و باقاعده (regular) تقسیم میشوند. شکل گذشتهی افعال باقاعده با اضافه کردن d یا ed به آخر فعل به دست میآید. جدول زیر تعدادی از افعال باقاعده را نشان میدهد.
شکل گذشتهی افعال بیقاعده یا کاملاً متفاوت است یا اصلاً تغییری نمیکند. تصویر زیر لیست کوتاهی از گذشتهی افعال بیقاعده را نشان میدهد.
5. حالت سوم افعال (Past Participle)
حالت سوم افعال یعنی past participle یا به صورت خلاصه (p.p) که در فارسی به آن اسم مفعول میگویند، همانند شکل گذشته افعال، باقاعده و بیقاعده هستند. به تصاویر زیر توجه کنید:
نکته: برخی از افعال هم میتوانند باقاعده باشند و هم بیقاعده باشند. در تصویر زیر نمونههایی از این افعال را مشاهده میکنید:
افعال از لحاظ ساختاری
افعال از لحاظ دستوری و ظاهری به دو دسته تقسیم میشوند: افعال ساده و افعال مرکب.
افعال ساده (Simple)
افعال ساده تنها از یک واژه تشکیل شدهاند. مانند: speak, walk, love, play, sleep
افعال مرکب (Compound Verbs)
فعل مرکب از ترکیب دو کلمه و یا بیشتر ساخته شده است. افعال مرکب چهار نوع مختلف دارند:
1- فعل با حرفاضافه (Prepositional Verbs)
چنانچه یک حرف اضافه با یک فعل ترکیب شود، افعال prepositional را به وجود میآورد. مانند: believe in و laugh at
مثال:
- I believe in respecting our elders.
من به احترام گذاشتن به بزرگترها اعتقاد دارم.
- Don’t laugh at Jessica’s new haircut.
به مدل موی جدید جسیکا نخند.
2- افعال عبارتی (Phrasal Verbs)
چنانچه یک فعل با یک قید ترکیب شود، حاصل یک فعل عبارتی است. کلماتی نظیر: down, out, in, up قیدهای رایج در افعال عبارتی هستند. اگر چه این کلمات در جملات دیگر به عنوان حرف اضافه هم به کار میروند. برخلاف افعال prepositional، این دسته از افعال به صورت اصطلاحی ترجمه میشود و تحتالفظی معنی نمیشوند و معنی آنها با شکل سادهی فعل متفاوت است.
مثال:
- Can you throw out the garbage?
میشه آشغالها رو بندازی دور؟
- Try to get along with your brother.
سعی کن با برادرت کنار بیای. (مدارا کنی)
3- فعل با افعال کمکی (Verb with Auxiliaries)
چنانچه یک فعل کمکی قبل از فعل دیگری بیاید، نوع دیگری از افعال ترکیبی ساخته میشود. حالتهای مختلف فعل to be برای این منظور رایجتر هستند اما سایر افعال کمکی هم در ساخت این نوع از افعال ترکیبی استفاده میشوند.
مثال:
* Sandra will meet her grandma tomorrow.
ساندرا فردا به ملاقات مادربزرگش میرود.
* I am considering what to do next.
دارم فکر میکنم که بعدش چه کار کنم؟
4. افعال مرکب تککلمهای (Single-word Compound Verbs)
چنانچه دو کلمهی مجزا با یکدیگر ترکیب شوند. خواه هر یک به تنهایی فعل باشد یا نباشد، نوع دیگری از افعال مرکب ساخته میشود. همانند اسامی مرکب، افعال مرکب تککلمهای نیز میتوانند با hyphen یا نیمفاصله جدا شوند و یا بدون هیچ فاصلهای نوشته شوند.
مثال:
* A plastic case waterproofs disposable camera.
یک قاب پلاستیکی دوربین یک بار مصرف را ضدآب میکند.
* To run a window just double-click on the icon.
برای باز شدن یک پنجره کافی است روی آیکون آن دابلکلیک کنند.
ممنون که تا پایان این بخش همراه ما بودید. امیدواریم این مقاله در ارتباط با ویژگیهای فعل مورد استقبال شما عزیزان واقع شده باشد.
*** اعضای تیم هگزپاد ساعتها برای تهیه و تولید این مقالهی جامع و کامل تلاش کردهاند تا بهصورت رایگان در اختیار شما عزیزان قرار گیرد. خواهشمندیم برای استفاده از این مطالب، ذکر منبع را در دستور کارتان قرار دهید. صمیمانه از شما سپاسگزاریم. ***
اخ ببخشید اشتباه از منه
توی مثال فعل ربط
Taste که فعل ربط نیست یا من اشتباه میکنم .؟
درود Sepid عزیز،
خیلی عالیه که اینقدر به مسائل دقت می کنی و همونطور که خودت هم در ادامه متوجه شدی taste فعل ربط هست و مشکلی وجود نداره .