از سیر تا پیاز فعل در زبان انگلیسی (سری 2)

از سیر تا پیاز فعل در زبان انگلیسی (سری دوم)

در این مقاله قصد داریم تا یکی دیگر از مهم‌ترین نکات دستور زبان انگلیسی یعنی اجزای سخن یا همان Parts of Speech را مورد بررسی قرار دهیم. به علت مفصل بودن این مبحث، در این بخش تنها به توضیح جامع یکی از اجزای سخن یعنی <فعل> می‌پردازیم.

برای مشاهده سایر بخش‌های گرامر سایت، اینجا کلیک کنید.

سلام و درود به زبان‌دوستان عزیز سایت هگزپاد،

واژگان یک زبان نقش‌های دستوری متفاوتی دارند که در انگلیسی به آن‌ Parts of Speech (اجزای سخن) می‌گویند. در زبان انگلیسی، هشت دسته‌بندی کلی برای نقش‌های دستوری وجود دارد که به ترتیب زیر است:

۱- اسم‌ها (Nouns)

۲- افعال (Verbs) (سری اول) (سری دوم) (سری سوم) (سری چهارم)

۳- صفت‌ها (Adjectives) (سری اول) (سری دوم)

۴- قیدها (Adverbs)

۵- ضمایر (Pronouns)

۶– حروف اضافه (Prepositions)

۷- حروف ربط (Conjunctions)

۸- حروف ندا، اصوات (Interjections)

در این مقاله فعل (verb) را توصیف کرده و ویژگی و انواع آن را به صورت جامع مورد بررسی قرار می‌دهیم و در مقالات دیگر که در فهرست بالا نیز لینک شده‌اند موارد دیگر اجزای سخن را مورد بررسی قرار خواهیم داد.

به دلیل طولانی و جامع بودن مبحث فعل‌ها این بخش به ۴ سری تقسیم‌ شده است. سری اول شامل حالت‌های مختلف فعل و ساختار آن‌ها، سری دوم  شامل افعال مفعولی و افعال تهی، سری سوم شامل  زمان‌های فعل، و سری چهارم شامل فعل‌های معلوم و مجهول می‌باشد.

در این بخش به سری دوم مجموعه از سیر تا پیاز فعل می‌پردازیم.

با ما همراه باشید.

انواع فعل از لحاظ مفعولی

افعال از لحاظ نیازشان به مفعول به چهار دسته تقسیم می‌شوند:

1- افعال ناگذرا (Intransitive Verbs)

2- افعال گذرا (Transitive Verbs)

3- افعال کنایی (Ergative Verb)

4- افعال انعکاسی (Reflexive Verbs)

5- افعال دو مفعولی (Double-Object Verbs)

در ادامه به توضیح کامل و جامعی از هریک از این افعال خواهیم پرداخت.

1. افعال ناگذر (Intransitive Verbs)

افعال ناگذر یا intransitive افعالی هستند که نیازی به مفعول ندارند. سوال چه کسی را؟ (?who) و چه چیزی را؟ (?what) برای این افعال کاربرد ندارد. افعال ناگذر عمدتاً افعالی هستند که بیانگر عملی باشند.(action verbs)

به عنوان مثال در جمله‌ی (همه دست زدند. –> .Everyone clapped)، جوابی برای سوال (چه کسی را؟) یا (چه چیزی را؟) نداریم حتی اگر جمله به صورت (.Everyone clapped when the speaker finished) بیاید، باز هم جوابی برای دو سوال مذکور نخواهیم داشت و می‌توانیم تنها جواب سوال (چه زمانی دست زدند؟) را بدهیم. بنابراین when the speaker finished، یک عبارت است و نقش مفعولی ندارد. پس فعل clap ناگذر است.

جدول زیر لیستی از افعال ناگذر را نشان می‌دهد.

2. افعال گذرا (Transitive Verbs)

افعال گذرا یا transitive افعالی هستند که نیاز به مفعول دارند و بدون مفعول معنی آن‌ها کامل نمی‌شود. سوال چه کسی را؟ (?who) و چه چیزی را؟ (?what) برای این افعال کاربرد دارد. به عنوان مثال در جمله‌ی (دنیل مدادش را تراشید. –> .Daniel sharpened the pencil)، فعل sharpened فعل گذرا است و the pencil مفعول مستقیم (direct object) آن است و در پاسخِ سوال (دنیل چه چیزی را تراشید؟) می‌گوییم: مداد را تراشید.
بدون وجود مفعول (مداد) معنای جمله کامل نیست.

تصویر زیر نمونه‌هایی از افعال گذرا را نشان می‌دهد که نیاز به مفعول مستقیم دارند.

3. افعال کنایی (Ergative Verbs)

به افعالی که هم گذرا باشند و هم ناگذر، افعال کنایی یا ergative می‌گویند و با توجه به اینکه مفعول بگیرند یا نه، معنای متفاوتی خواهند داشت.

دقت کنید در این‌گونه افعال، مفعولِ فعل در حالت گذرا همانند فاعل فعل در حالت ناگذر است. به مثال زیر توجه کنید:

مثال 1 :

A) I boiled some water.

من مقداری آب را جوشاندم.

 

B) The water boiled.

آب جوشید.

در جمله‌ی اول boiled فعل گذرا و water مفعول مستقیم آن است. اما در جمله‌ی دوم boiled فعل ناگذر و water نهاد (فاعل) جمله است.

مثال 2 :

A) I broke the glass.

من شیشه را شکستم.

 

B) I dropped the glass and it broke.

من شیشه را انداختم و شیشه شکست.

در جمله‌ی اول broke فعل گذرا و the glass مفعول مستقیم آن است. اما در جمله‌ی دوم broke فعل ناگذر و the glass نهاد (فاعل) جمله است.

مثال 3 :

A) The wind shook the trees.

باد درختان را تکان داد.

B) The trees shook in the wind.

درختان در باد تکان خوردند.

 

در جمله‌ی اول Shook فعل گذرا و the trees مفعول مستقیم آن است. اما در جمله‌ی دوم shook فعل ناگذر و the tress نهاد (فاعل) جمله است.

تصویر زیر شامل لیستی از افعال کنایی (ergative) می‌باشد.

 

نکته: بعضی از افعال تنها با تعدادی اسم محدود کنایی می‌شوند. به نمونه‌های زیر توجه کنید:

Catch: dress, coat, clothes, trousers, etc.

Fire: gun, pistol, rifle, rocket, etc.

Play: music, guitar, piano, CD, DVD, etc.

Ring: bell, alarm, etc.

4. افعال انعکاسی (Reflexive Verbs)

افعال انعکاسی، افعالی هستند که همراه ضمایر انعکاسی می‌آیند که در این صورت فاعل و مفعول جمله یکسان می‌شود. ضمایر انعکاسی عبارت است از : myself, yourself, herself, himself, itself, ourselves, yourselves, themselves

مثال:

* I enjoy myself last summer.

تابستان گذشته اوقات خوشی داستم.

چند نمونه از افعال انعکاسی پرکاربرد را در تصویر زیر مشاهده کنید:

5. افعال دو مفعولی (Double-Object Verbs)

همه‌ی افعال در زبان انگلیسی می‌توانند مفعول غیرمستقیم داشته باشند. مفعول غیرمستقیم عموماً بعد از یک حرف اضافه می‌آید. این قاعده یک استثنای کلی دارد و آن هم افعالی هستند که هر دو مفعولشان می‌تواند بدون حرف اضافه بیاید.
افعال دو مفعولی همان‌طور که از نامشان مشخص است، دو مفعول دارند؛ یک مفعول مستقیم (direct object) و یک مفعول غیرمستقیم (indirect object).

به جدول زیر توجه کنید:

در قسمت اول تصویر بالا، افعال دو مفعولی بدون حرف اضافه آمده‌اند اما در قسمت دوم مفعول غیرمستقیم با حرف اضافه آمده است. توجه کنید که در این صورت جای مفعول غیرمستقیم و مستقیم در جمله عوض می‌شود.

در حالت اول ساختار جمله این چنین است: (مفعول مستقیم + مفعول غیرمستقیم + فعل + فاعل)
در حالت دوم (یعنی مفعول غیرمستقیم با حرف اضافه) ساختار جمله این چنین است: (مفعول غیرمستقیم + مفعول مستقیم + فعل + فاعل)

دسته‌بندی افعال دو مفعولی

مفعول غیرمستقیم یا همان indirect object می‌تواند با حرف اضافه‌ی for یا to بیاید. که ساختار آن‌ بدین صورت است:

* verb+ noun (direct object)+ to/for + noun (indirect object)

فعل + اسم (مفعول مستقیم) + to/for + اسم (مفعول غیرمستقیم)

مثال:

1. He gave his pen to the man next to him.

او خودکارش را به مرد کناری‌اش داد.

 

2. They sent Christmas cards to all their customers.

آن‌ها کارت‌های کریسمس را برای تمام مشتریان خود فرستادند.

 

3. They booked a table for me at the restaurant.

آن‌ها برای من یک میز در رستوران رزرو کردند.

 

4. We made toys for all the children.

ما برای همه‌ی بچه‌ها اسباب‌بازی می‌سازیم.

در تصویر زیر لیستی از افعالی را مشاهده می‌کنید که مفعول غیرمستقیم آن‎ها همراه با حرف اضافه‌ی‌ to می‌آید.

در تصویر زیر لیستی از افعالی را مشاهده می‌کنید که مفعول غیرمستقیم آن‌ها همراه با حرف اضافه‌‌ی for می‌آید.

نکته 1: چنانچه مفعول غیرمستقیم یک عبارت طولانی باشد، اغلب از for یا to استفاده می‌کنیم.
مثال:

He showed his ticket to the policeman standing by the door.

او بلیطش را به پلیسی که کنار در ایستاده بود، نشان داد.

 

 

نکته 2: چنانچه مفعول غیرمستقیم یک ضمیر باشد، اغلب بدون حرف اضافه‌ی to یا for می‌آید و ساختار آن بدین صورت است.

(verb + noun + noun)

مثال: 

I poured him another drink.

من برای او یک نوشیدنی دیگر ریختم.

 

• در مثال‌های بالا مفعول مستقیم با رنگ سبز و مفعول غیرمستقیم با رنگ صورتی مشخص شده‌ است.

افعال تهی (Delexical Verbs)

افعال تهی یا delexical verbs در زبان انگلیسی به افعالی اطلاق می‌شود که به تنهایی معنی مشخصی ندارند و معنی آن‌ها به اسم بعدشان در جمله وابسته است. پرکاربردترین افعال به ترتیب عبارتند از: have, take, make, give, go, do

 

نکته: در افعال تهی اغلب صفت قبل از اسم می‌آید.

مثال:

* I took a cold shower.

من دوش آب سرد گرفتم.

 

* She had a nice, refreshing drink.

او نوشیدنی خوب و نشاط ‌آوری نوشید.

فعل تهی Have

فعل تهی have معمولاً با دسته‌بندی‌های زیر استفاده می‌شود:

غذا و نوشیدنی: a meal (وعده غذایی)، breakfast (صبحانه)، lunch (ناهار)، dinner (شام)، a snack (میان‌وعده)، a cup of tea (یک فنجان چای)

گفت‌وگو: a chat (گپ زدن)، a conversation (مکالمه)، a discussion (مباحثه)، a talk (گفت‌وگو)

شست‌وشو: a bath (حمام کردن)، a shower (دوش گرفتن)، a wash (شستن)، a scrub (تمیز کردن)

استراحت کردن: a break (زمان استراحت)، a holiday (تعطیلات)، a rest (استراحت کردن)

مخالفت کردن: an argument (مشاجره)، a fight (دعوا کردن)، a dispute (نزاع)، a quarrel (مجادله کردن)

مثال:

1. He had a big lunch at school.

او ناهار مفصلی در مدرسه خورد.

2. They had a long talk about their problem.

آن‌ها در مورد مشکلشان گفت‌وگوی طولانی مدتی داشتند. 

3. Mike should have a shower before he go to work.

مایک باید قبل از رفتن به سرکار دوش بگیرد.

4. They have a short break for lunch.

آن‌ها زمان استراحت کوتاهی برای ناهار دارند.

5. We had a serious quarrel about our father’s will.

ما در مورد خواسته‌ی (وصیت‌نامه) پدرمان دعوای جدی کردیم.

فعل تهی have همراه کلماتی که شکل فعلی و اسمی یکسانی دارند، نیز می‌آید. مانند: look ,bite ,drink ,listen ,swim, …

 

مثال: 

1. I think you should have a look at this.

فکر کنم باید نگاهی به این بیاندازی.

2. She had a bite of the cake.

او یک گاز از کیک خورد.

3. I’m thirsty. I’m going to have a drink of water.

من تشنه‌ام. می‌خواهم مقداری آب بنوشم.

4. I had a listen to that new CD in the car.

(چندتا آهنگ) از سی‌دی جدید را در ماشین گوش دادم.

5. They are going to have a swim.

آن‌ها می‌خواهند تنی به آب بزنند. (شنا کنند)

 

فعل تهی Take

فعل تهی take معمولاً با دسته‌بندی‌های زیر استفاده می‌شود:

شست‌وشو: a bath (حمام کردن)، a shower (دوش گرفتن)، a wash (شستن)

استراحت کردن: a break (زمان استراحت)، a holiday (تعطیلات)، a rest (استراحت کردن)

 

مثال:

1. I always take a cold shower when I’m angry.

همیشه وقتی عصبانی هستم دوش آب سرد می‌گیرم.

2. You look tired. You need to take a break.

خسته به نظر می‌رسی. لازم است کمی استراحت کنی.

فعل تهی take همراه کلمات زیر هم استفاده می‌شود.

care ,care of ,a turn ,turns ,trouble ,the trouble ,a chance ,a risk ,a decision ,a photograph, …

 

مثال:

1. We took hundreds of photographs on holiday.

ما در تعطیلات صدها عکس گرفتیم.

3. Jane always takes a lot of trouble with her homework.

جین همیشه با تکالیفش مشکلات زیادی دارد.

4. Take care of yourself.

مراقب خودت باش.

فعل تهی take همراه کلماتی که شکل اسمی و فعلی یکسانی دارند، نیز می‌آید. مانند : Look ,walk ,swim, …

 

مثال:

 

1. I think you should take a look at this.

فکر می‌کنم بهتر است نگاهی به این بیاندازی.

2. Let’s take a walk.

بیا پیاده‌روی کنیم.

3. They are going to take a swim.

آن‌ها می‌خواهند تنی به آب بزنند.

فعل تهی Give

فعل تهی give معمولاً با دسته‌بندی‌های زیر می‌آید:

سر و صداها: a cry (گریه،فریاد)، a laugh (خنده)، scream (داد و فریاد)، shout (فریاد)، a whistle (سوت زدن)

حالت‌های چهره: smile (لبخند)، a grin (پوزخند)، a look (نگاه کردن)، glance (یک نظر انداختن)

ضربه زدن: a kick (لگد زدن)، a punch (مشت کوبیدن)، a slap (سیلی زدن)، push (هُل دادن)، a knock (کوبیدن)، a blow (ضربه زدن)

رفتارهای محبت‌آمیز: a hug (بغل کردن)، a kiss (بوسیدن)، a stroke (نوازش کردن)

صحبت کردن: some advice (توصیه‌ها)، an answer (پاسخ)، some information (اطلاعات)، an interview (مصاحبه)، a lecture (سخنرانی)، some news (اخبار)، a report (گزارش)، speech (سخنرانی)، a talk (گفت‌وگو)، a warning (هشدار)

مثال:

1. She gave a loud laugh.

او بلند خندید.

2. John gave a happy smile.

جان لبخندی از روی شادی زد.

3. He gave me a nasty kick on the leg.

او لگد محکمی به پای من زد.

4. She gave the children a good night kiss and put them to bed.

به آن‌ها بوس شب‌بخیر داد و آن‌ها را در تخت‌خواب گذاشت.

5. I have to give a speech at the meeting tomorrow.

باید در جلسه‌ی فردا سخنرانی کنم.

 

فعل تهی Make

فعل تهی make معمولاً با دسته‌بندی‌های زیر می‌آید:

گفت‌وگوها: a comment (نظر)، an inquiry (سوال)، a noise (سروصدا)، a point (نکته)، a promise (قول)، a sound (صدا)، a speech (سخنرانی)،  a suggestion (پیشنهاد)

برنامه‌ها: arrangements (برنامه‌ریزی‌ها)، a choice (انتخاب)، a decision (تصمیم)، a plan (برنامه)، plans (برنامه‌ها)، an appointment (قرار ملاقات)، a date (قرار)

مثال: 

 

1. Try not to make a noise.

سعی کنید سروصدا نکنید.

2. They made arrangements to meet the next day.

آن‌ها برنامه ریختند که فردا یکدیگر ملاقات کنند.

 

فعل تهی Go 

برای بیان فعالیت‌های رایج از فعل go + افعال ing دار استفاده می‌کنیم.

مثال:

1. We usally go walking at the weekend.

ما معمولاً آخر هفته‌ها پیاده‌روی می‌کنیم.

2. He goes running every evening after supper.

او هرشب بعد از شام می‌دود.

3. Mom’s out. She’s gone shopping.

مادر بیرون است. او به خرید رفته است.

 

عبارت go for a با افعالی استفاده می‌شود، که نشان‌دهنده‌ی حرکت و جا‌به‌جایی هستند. این افعال عبارتند از:

a jog (آهسته دویدن)، a ride (سواری کردن)، a swim (شنا کردن)، a run (دویدن)، a stroll (پرسه زدن)، a walk (قدم زدن)

مثال:

 

1. I want to get out of here. Let’s go for a walk.

می‌خواهم از اینجا بیرون بروم. بیا برویم قدم بزنیم. 

2. He’s gone for a ride on his bike.

او برای دوچرخه‌سواری رفته است.

 

فعل تهی Do 

فعل do همراه با اسامی ing داری می‌آید که نشان‌دهنده‌ی انجام کار (به‌ویژه کارهای منزل) هستند.

 

مثال: 

1. It’s your turn to do the cooking.

نوبت توست که آشپزی کنی.

2. You do the washing up and I’ll do the drying.

تو ظرف‌ها را بشور و من خشک می‌کنم.

فعل do همچنین با سایر اسامی مربوط به کار هم می‌آید.

مثال:

 

1. I need to do a few jobs around the house.

باید چندتا کارِ خونه انجام بدهم.

2. I can’t come out this evening. I have a lot of work to do.

امشب نمی‌توانم بیرون بیایم. کلی کار دارم که باید انجام بدهم. 

فعل do را همچنین همراه با اسم‌هایی به کار می‌برند که معنای آن‎ها واضح و روشن است.

مثال:

1. I’ll have to do my hair before we go out. (I’ll have to brush my hair.)

قبل از بیرون رفتن باید موهایم را شانه کنم.

2. Have you done your teeth? (Have you brushed your teeth?)

دندان‌هایت را مسواک زده‌ای؟

نکته: دقت کنید که پرسشی نظیر ” ?Have you done the car ” با توجه به اینکه در چه متن و یا شرایطی به کار رفته است، می‎تواند یکی از معانی زیر را داشته باشد.

* Have you washed the car?

آیا ماشین را شسته‌ای؟

* Have you mended the car?

آیا ماشین را تعمیر کرده‌‌ای؟

* Have you petrol in the car?

آیا به ماشین بنزین زده‌ای؟

[irp posts=”1452″ name=”از سیر تا پیاز فعل در زبان انگلیسی (سری 1)”]

[irp posts=”1667″ name=”از سیر تا پیاز فعل در زبان انگلیسی (سری سوم)”]

[irp posts=”2042″ name=”افعال معلوم و مجهول در انگلیسی | از سیر تا پیاز فعل در زبان انگلیسی (4)”]

ممنون که تا پایان این بخش همراه ما بودید. امیدواریم این مقاله‌ در ارتباط با ویژگی‌های فعل مورد استقبال شما عزیزان واقع شده باشد.

*** اعضای تیم هگزپاد ساعت‌ها برای تهیه و تولید این مقاله‌ی جامع و کامل تلاش کرده‌اند تا به‌صورت رایگان در اختیار شما عزیزان قرار گیرد. خواهشمندیم برای استفاده از این مطالب، ذکر منبع را در دستور کارتان قرار دهید. صمیمانه از شما سپاسگزاریم. ***