کتاب حکایت‌های ازوپ با نام انگلیسی Aesop’s Fables، مجموعه‌ای از حکایت‌‌هاست که توسط برده‌زاده‌ای نوشته شده که در یونان باستان زندگی می‌کرده است.

حکایت‌های ازوپ اغلب داستان‌هایی از زبان حیوانات است که هر حکایت با داستانی اخلاقی به پایان می‌رسد. حکایت‌های ازوپ یکی از مشهورترین حکایت‌های جهان است که امروزه این حکایت‌ها برای آموزش کودکان بسیار مورد استفاده می‌گیرد.

موضوع اصلی این حکایت‌ها آموزه‌های دینی، سیاسی و اجتماعی است و این کتاب به بسیاری از زبان‌های دنیا ترجمه شده است.

افسانه‌ها و حکایت‎‌های ازوپ منشاء الهام بسیاری از نویسندگان بزرگ جهان بوده است و نیز گفته می‌شود که نشانه‌هایی از این افسانه‌ها را می‌توان در آثار بزرگان ادب و فرهنگ ایران، همچون مولانا و سعدی، یافت.

درباره‌ی این نویسنده گفته می‌شود که تصویر کاملی از زندگی ازوپ وجود ندارد اما محققان توانسته‌اند برخی از حقایق زندگی او را به دست آورند.

گفته می‌شود که ازوپ در سال 620 تا 560 قبل از میلاد مسیح در یونان باستان می‌زیسته است. او برده‌زاده‌ای بوده که به علت هوش زیاد و شوخ طبعی‌ توسط ارباب دومش آزاد شده است.

برخی از مورخان معتقدند که مردی به نام ازوپ وجود حقیقی داشته است که این حکایت‌‎ها و افسانه‌ها توسط او نوشته شده و برخی دیگر بر این باورند که این حکایت‌ها توسط فرد دیگری نوشته شده و ازوپ تنها نام شخصیتی است که این نویسنده‌ی ناشناس در این کتاب استفاده کرده است.

این نظریه وجود دارد که علت استفاده‌ی ازوپ از حیوانات سخنگو در حکایت‌هایش این است که خود او در صحبت کردن مشکل داشته و به همین دلیل توانسته از زبان حیوانات راحت‎‌تر و آزادانه‌تر صحبت کند.